Οδηγός Φοιτητούπολης: Θεσσαλονίκη

Αυτός ο Οδηγός Φοιτητούπολης είναι ένα guest post από τον Γρηγόρη Πρίτσα, φοιτητή Πληροφορικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ο γνωστός Λευκός Φραπύργος. πηγή

Η Θεσσαλονίκη, όσο κι αν δεν πρόκειται ποτέ να το παραδεχτούν οι ζηλιάρηδες Αθηναίοι (και οι εξίσου ζηλιάρηδες επαρχιώτες) που περνούν φοιτητές στην Αθήνα (και την έχουν δει κάπως) είναι συμπρωτεύουσα. Κι αυτό γιατί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, με πληθυσμό άνω του εκατομμυρίου και γιατί, τολμώ να πω, σε ομορφιά συναγωνίζεται την Αθήνα.

Η πόλη έχει σημαντικότατη ιστορία 2300 ετών και η γεωγραφία της είναι πολύ ιδιαίτερη. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από τον πανέμορφο Θερμαικό κόλπο ενώ απλώνεται σε τεράστια έκταση, από το επίπεδο της παραλίας έως και αρκετά ψηλά στο βουνό του Χορτιάτη.

Σχετικά με την πιο ενδιαφέρουσα πληθυσμιακή ομάδα, θα σου αναφέρω ότι οι φοιτητές στην Θεσσαλονίκη ξεπερνούν τους 70.000, ενώ για μία ακόμη πιο ενδιαφέρουσα πληθυσμιακή ομάδα, σου λέω ότι οι φοιτήτριες είναι …αρκετές για όλους, οπότε μη διστάσεις να δηλώσεις Θεσσαλονίκη στο μηχανογραφικό. Όλα αυτά είναι απολύτως λογικά, καθώς το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι η μεγαλύτερη πανεπιστημιούπολη στην Ελλάδα, ενώ το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και τα ΤΕΙ Σίνδου συμβάλλουν ακόμη περισσότερο στην συγκέντρωση φοιτητόκοσμου.

"Όλοι μας θα μπούμε στον πειρασμό να τους σπρώξουμε στον Θερμαϊκό." ~ Μέσος ψυχάκιας

Φωνή Γρηγόρη:"Έλα, πες την αλήθεια... ακόμη δεν σ’ έψησα να τη δηλώσεις; Πώς; Πέρασες και ψάχνεις σπίτι; Το ‘χουμε!"

Το καλό με τη Θεσσαλονίκη είναι ότι, παρά την τεράστια της έκταση, οπουδήποτε κι αν μένεις μπορείς να φτάσεις εύκολα στο κέντρο μέσω των αστικών συγκοινωνιών. Αυτό σου δίνει μεγαλύτερο εύρος επιλογών για την περιοχή που θα καταλήξεις να μείνεις.

Ένα ακόμη καλό είναι ότι είναι πολύ εύκολο να μάθεις δρόμους. Οι δρόμοι που θ’ ακούσεις πολύ συχνά στην αρχή είναι: Εγνατίας (κέντρο), Τσιμισκή (για ψώνια), Λεωφόρος Νίκης (ή απλά παραλία) και Αγίου Δημητρίου (επίσης κέντρο) που είναι όλοι μεταξύ τους παράλληλοι.

Το κακό είναι ότι ως προς τα ενοίκια, η πόλη είναι πανάκριβη. Θα πάρεις γρήγορα χαμπάρι, ότι το ελάχιστο που θα πληρώνεις τον μήνα, ακόμη και για μία μικρού μεγέθους τρώγλη χωρίς τα βασικά, είναι γύρω στα 250 ευρώ.

Για μεγαλύτερα σπίτια ανεβαίνει η τιμή: Το δυάρι μου π.χ. είναι στα 300 ευρώ, άνετο 45 τμ. με μπαλκόνι. (Οι ευπαρουσίαστες, ενδιαφερόμενες αναγνώστριες ας αφήσουν όνομα και e-mail) Μεγαλύτερα σπίτια όμως, όπως τα τριάρια αρχίζουν από 370 (αν είναι πιο παλιά) και φτάνουν στα 500. Αν δεν υπάρχει θέμα χρημάτων, δεν υπάρχει και κανένα πρόβλημα - τα διαθέσιμα σπίτια είναι πολλά πια.

Συνεχίζοντας τον τουρισμό, θα βρείτε το ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (ΠΑ.ΜΑΚ.) στην οδό Εγνατίας, δηλαδή στην καρδιά της πόλης – σχεδόν όλα τα λεωφορεία περνάνε κοντά από εκεί.

Η πιο εύκολη λύση, από θέμα απόστασης, είναι να μείνεις κέντρο (Καμάρα, Ροτόντα, Αγίου Δημητρίου) ώστε να έχεις πρόσβαση με τα πόδια και να γλιτώσεις τα χρήματα των συγκοινωνιών (μιλάμε για 15 με 30 ευρώ το μήνα, το πολύ). Από τη μία, αυτό σου προσφέρει την απόλυτη άνεση ως προς τις μετακινήσεις και τις εξόδους, από την άλλη πρέπει να ζήσεις με το φόβο ότι κάπου κοντά στο νέο σου σπίτι υπάρχει εγκληματικότητα (δυστυχώς, είναι αλήθεια). Το άλλο αρνητικό με τα σπίτια στο κέντρο είναι ότι τα περισσότερα είναι παλιά. Δε μιλάω για οικοδομές του ’90, αλλά του ’60 και του ’70 - και αυτό μπορεί να έχει πολλά αρνητικά ως προς την άνεσή σου.

Αν θέλεις να αποφύγεις το (πολύ) κέντρο, μην αγχώνεσαι. Γύρω από τα πανεπιστήμια υπάρχουν συνοικίες που θα σε καλύψουν πλήρως. Από τις πιο κοντινές είναι οι 40 Εκκλησιές, πάνω από το Καυτατζόγλειο Στάδιο. Εκεί τα σπίτια είναι καλά, τα ενοίκια προσιτά, τα πράγματα λίγο πιο ήσυχα και ανάλογα με τη σχολή σου μπορείς να πηγαίνεις και με τα πόδια (π.χ. Ιατρική, Κτηνιατρική). Από την άλλη, αν και βολική, η συγκοινωνία δεν είναι συχνή και σταματά στις 12 το βράδυ. Ακόμη, θα βρεις κουραστικές ανηφόρες – μιλάω για κλίση 45%! Αν και το τελευταίο για κάποιους μπορεί να είναι και θετικό...

Κοντά στο Καυτατζόγλειο στάδιο, η Τριανδρία είναι κάτι σαν τις 40 Εκκλησιές. Τα θετικά της είναι οι μικρές αποστάσεις, τα πολύ καλά σπίτια με σχετικά καλά ενοίκια και το ότι είναι πολύ ήσυχη συνοικία. Η συγκοινωνία, όμως, είναι κάπως ιδιόρρυθμη, με καθυστερήσεις μερικές φορές και σταματάει γύρω στις 12 με αποτέλεσμα αν θες να γυρνάς αργά, η ταξί, ή πόδια …με αρκετό φόβο.

Αν δε σε καλύπτουν τα προηγούμενα (που θεωρώ πολύ καλές προτάσεις) είσαι ελεύθερος να ψάξεις και την υπόλοιπη Θεσσαλονίκη, ειδικά τα εξής μέρη: Άνω – Κάτω Τούμπα, Χαριλάου, 25ης Μαρτίου, Θεαγένειο, Ιπποκράτειο. Απέφυγε όμως: Μενεμένη, Νεάπολη, Εύοσμο, Κορδελιό, γενικά τη δυτική Θεσσαλονίκη. Καθόλου βολικές περιοχές αν σπουδάζεις στο ΑΠΘ ή το ΠΑ.ΜΑΚ. γιατί πρέπει να αλλάζεις τουλάχιστον 2 συγκοινωνίες καθημερινά.

Τώρα, αν πέρασες στη Σίνδο έχεις 2 επιλογές: ή να μείνεις εκεί ή να μένεις κάπου στη Θεσσαλονίκη και να αλλάζεις συγκοινωνία στον ΟΣΕ, κάνοντας όμως υπό περιπτώσεις τεράστιες διαδρομές. Για παράδειγμα, ένας φοιτητής που μένει στην Καλαμαριά θα κάνει μια ώρα με τα αστικά για να φτάσει Σίνδο - μαζί με την επιστροφή 2 ώρες χαμένες! Το κόστος για το εισιτήριο είναι 0.80 (0.40 με πάσο) και η μηνιαία κάρτα αστικών 30 ευρώ (15 η μειωμένη για φοιτητές).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ομορφιάς που θα βρεις.

Έξοδος στη Θεσσαλονίκη

Έφτασε η ώρα να βγεις την πρώτη βόλτα στη Θεσσαλονίκη. Ευτυχώς, έχεις πάρα μα πάρα πολλές επιλογές.

Κατ’ αρχήν, από την Καμάρα ως την Αριστοτέλους έχει αμέτρητες καφετέριες με καλή ποιότητα και καλές τιμές. Παράλληλα σαν φοιτητής/φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη προετοιμάσου να ακούσεις συχνά όταν κανονίζετε για έξω το «Πάμε για tichu;»

Πραγματικά, η πόλη αυτή λιώνει στο tichu! Γενικά, για επιτραπέζια τύπου Taboo και Jungle Speed (που εγώ τα λατρεύω) υπάρχουν τα Harry’s spot στο τούρκικο προξενείο, στην Αγγελάκη και στη Σβώλου (μην αγχώνεσαι, θα είναι επίσης από τα πράγματα που θα μάθεις σχεδόν αμέσως).

Επίσης πολύ δημοφιλή είναι κάποια καφέ κοντά στην Αγίου Δημητρίου, όπως το Πτυχίο (για να κάνεις όνειρα) η το Μανιφέστο, και στη Ναβαρίνου, όπως το Αστόρια. Κοντά στη Βενιζέλου (παράλληλη στην οδό Αριστοτέλους) υπάρχει ένα καφέ το οποίο μ’ έχει στοιχειώσει: Καφωδείο Ελληνικό. Πολύ ιδιαίτερη διακόσμηση, καλός καφές και είναι σίγουρα από τα μαγαζιά που δεν περνάνε απαρατήρητα. Παρόμοιο καφέ είναι το Πρώτο Πάτωμα στην Τσιμισκή, με συχνά live. Πολύ ωραίες, ακόμη, είναι οι καφετέριες στην Άνω Πόλη, με θέα όλη την πόλη πιάτο.

Το βράδυ, όμως, είναι η στιγμή που η Θεσσαλονίκη σου δείχνει τον πραγματικά υπέροχο χαρακτήρα της. Τι ακριβώς θέλεις να κάνεις σήμερα;

Μπύρα: Η πόλη έχει πολλές μπυραρίες, με καλύτερη που έχω πάει το Roquer, μία τσέχικη στην Ολύμπου (λίγο πάνω από την Εγνατίας) με πολύ μεγάλη ποικιλία σ’ αυτό το νέκταρ και ακολουθεί η Πρίγκηπος (πίνεις και κρασί), που είναι δίπλα στο Τούρκικο Προξενείο στην Αγίου Δημητρίου. Δοκιμάστε ακόμη την βαλκανική μπυραρία Bubamara και το υπερπλήρες Beerstore. Για περισσότερα, ρίξε μια ματιά στο blog Μπυραρίες της Θεσσαλονίκης.

Κρασί - το μεγάλο κεφάλαιο: Είναι σχεδόν σίγουρο ότι ένα βράδυ, ένα μεγάλο μπουλούκι της σχολής σου θα σου πει να πάτε για κρασί και πιθανότατα θα καταλήξετε στην Καμάρα. Ειδικά στην περιοχή της Ροτόντας τα κρασάδικα είναι περισσότερα κι από τα σπίτια. Ανεβαίνοντας, λίγο μετά τη Ροτόντα, θα βρεις σοκάκια γεμάτα από μαγαζιά με χαμηλές τιμές και καλό κρασί (Δώμα, Βαβυλώνα, Αβησσυνία, Ραστώνη). Επίσης, πολύ ωραίο κρασί έχει στις στοές του Μπιτ Μπαζάρ στην Ολύμπου.

Πολύ δημοφιλή είναι τα Λαδάδικα (περιοχή κοντά στο λιμάνι) με πολλά μαγαζιά κάθε είδους (κλαμπ, κρασάδικα, μπαρ για όλα τα γούστα). Τα συστήνω και για βόλτα – το βράδυ είναι καταπληκτικά. Εκεί βρίσκεται το μέταλ μπαρ Eightball, που πολύ συχνά κάνει live με γνωστά ονόματα της metal σκηνής, τόσο από Ελλάδα, όσο και εξωτερικό.

Τα τελευταία χρόνια, εκεί κοντά, έχει γίνει της μόδας η Βαλαωρίτου: Εκεί θα βρεις πολλά μπαρ με (κυρίως) alternative χαρακτήρα, όπως το Provocateur, το Μαύρο Πρόβατο και το Woodstock, συνήθως με πολύ κόσμο. Διοργανώνονται συχνά πάρτυ και μαζεύεται πολύς φοιτητόκοσμος. Κοντά στην Αριστοτέλους, επίσης, προτείνω το Ταξίδι, ένα after μπαρ με πολύ χαλαρή διάθεση.

Για λάτρεις του ναργιλέ, πλατεία Αριστοτέλους: Σουκ, Ραχάτι και πολλά μαγαζιά στην Ολύμπου.

Πάμε στα ρεμπετάδικα: Ένα είδος μαγαζιών που (σχεδόν) όλοι θα θελήσουν να επισκεφτούν. Τα 2 πιο γνωστά είναι η Φωλιά του Κόκορα και το Ουράνιο τόξο κοντά στην Παπάφη. Ειδικά η φωλιά έχει 3 φορές την εβδομάδα φοιτητικές βραδιές με 10 ευρώ.

Για κλαμπ, μπουζούκια και live, όλοι πηγαίνουν στα Σφαγεία, μια περιοχή λίγο έξω από το κέντρο, κοντά στα ΚΤΕΛ. Εκεί θα βρεις το W, το Vogue, την Πύλη Αξιού, αλλά και τον Μύλο και το Block 33 που είναι χώροι συναυλιών. Πολύ συχνά έρχονται γνωστοί καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένοι. Και το καλύτερο; Ακόμη και μετά τις 12 το βράδυ υπάρχει συγκοινωνία για το κέντρο, συγκεκριμένα το 78Ν που κάνει τη διαδρομή Κ.Τ.Ε.Λ. – αεροδρόμιο και έχει 3 λόγους ύπαρξης :

1. σου γλυτώνει λεφτά για ταξί μέχρι το κέντρο
2. βλέπεις το κάθε ψώνιο να μοστράρει τα ρούχα του
3. καταλαβαίνεις πως αισθάνεται ο τόνος μέσα στην κονσέρβα (αφού γίνεται το αδιαχώρητο!)

Μήπως είσαι πιο lifestyle τύπος και σε έχω αφήσει ασυγκίνητο ως τώρα; Μην ανησυχείς - έχω και για σένα. Μια λέξη μόνο: Παραλία. Εκεί θα βρεις κλαμπάκια και μπαρ διαφορετικού ύφους από τα προηγούμενα: Λίγο (ή αρκετά) πιο ποζεράδικα. Βέβαια, να μην είμαι και απόλυτος, εκεί υπάρχουν και μαγαζιά που αξίζουν, όπως ο Θερμαϊκός. Ας μην ξεχνάμε όμως: η παραλία είναι πολύ πιο ωραία το καλοκαίρι. Περνάς τέλεια με περιπτερόμπυρες ξαπλωμένος στο γρασίδι και με θέα τη θάλασσα, ή πάνω στα καραβάκια – πλωτά μπαρ που σε πάνε μια μικρή βόλτα στο Θερμαϊκό.

Βρώμικο σε λέω...

Τέλος, ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι των εξόδων: το φαΐ. Μη σκας, εδώ έχει μπόλικο.

Θες γύρο; Στο κέντρο (ειδικά Καμάρα και Ναβαρίνου) και στην Τούμπα γενικά έχει πολλά καλά μαγαζιά. Φημισμένο ψητάδικο είναι το Γιοκ Μπαλικ. Από σουβλάκι δεν θα βρεις καλύτερο από το Ντερλικατέσεν, όπου πρέπει να φας χαλούμι σε σουβλάκι.

Θες πίτσα; Ίδια απάντηση, αλλά με ένα extra tip: λίγο πιο πάνω από τη Ροτόντα, υπάρχει ένα χρυσωρυχείο με το όνομα Golden Pizza, με ατομική πίτσα 0.80 – 1.00 ευρώ! Και όχι ό,τι να ‘ναι…

Θες μπουγάτσα; Τα μπουγατσατζίδικα είναι πιο πολλά από τα σκάνδαλα της Νέας Δημοκρατίας (λογικό, είσαι στη Θεσσαλονίκη). Το κέντρο όμως έχει τα καλύτερα, όπως το Χρυσό.

Θες κρέπα; Ό,τι και να λένε, τις καλύτερες τις φτιάχνουν στη Ναβαρίνου. Και από τις 2 μεριές της πλατείας υπάρχουν άφθονες κρεπερίες για όλα τα γούστα. Επιλέγεις και βλέπεις.

Θες κάτι άλλο; Τι σου λέει η έννοια "hotdog"; Ακόμα κι αν δεν ήθελες ως τώρα, στη Θεσσαλονίκη θα πλακωθείς σ' αυτά. Βλέπεις, είναι μόδα τα μαγαζιά που κοντράρονται στη χαμηλότερη τιμή του hotdog, οπότε θα φας χαλαρά με 0.80-1.00 ευρώ. Ναι, τόσο τζάμπα. Και αν είσαι για “γεύσεις” άλλου επιπέδου κάνε μια ζημιά στο καρδιαγγειακό σου σύστημα και δοκίμασε Patafritas, με προσωπική προτίμηση από το μενού τα bites με μαγιονέζα.

Και μία οικονομική λύση: κάθε Σαββατοκύριακο, γίνονται πάρτι μέσα στα πανεπιστήμια με μπύρα 1 ευρώ. Εκεί γίνεται τρελός χαβαλές. Τα συστήνω ανεπιφύλακτα.

Το Electra Palace Hotel στην Πλατεία Αριστοτέλους.

Φωνή ΔΑΠίτη: "Φιλαράκι, αυτό που είπες για τη Νέα Δημοκρατία πριν δεν ήταν σωστό..."

Αν διάβασες λάθος πολιτικές απόψεις σε κάποιο φοιτητικό blog και θέλεις να κάνεις κάτι διαφορετικό για να σου φύγει το σπάσιμο, η Θεσσαλονίκη σου ανοίγει ξανά την (στοργική) αγκαλιά της.

Μήπως είσαι σινεφίλ; Από μεγάλα σινεμά θα βρείτε τα Odeon στο κέντρο (Πλατεία Odeon), τα Ster Cinemas στην Πυλαία και τα Village στο Mediterranean Cosmos. Για πιο κουλτουράρικη φάση, το πιο γνωστό είναι το Ολύμπιον στην αριστοτέλους, αλλά θα βρείς και άλλα μικρότερα αν ψάξεις λίγο.

Μια άλλη καλή επιλογή για έξοδο, που μπορείς να συνδυάσεις με κινηματογράφο και ψώνια είναι τα μεγάλα εμπορικά της Θεσσαλονίκης: Πιο γνωστό απ’ όλα είναι το Mediterranean Cosmos, ένα τεράστιο εμπορικό με δεκάδες καταστήματα ρούχων και ηλεκτρονικών, Public και σινεμά. Ακόμη, έχει ένα κομμάτι αφιερωμένο σε φαγάδικα, με καλές επιλογές όπως τα Ντερλικατέσεν, Patafritas, Everest, Mongo, Simply Burger και άλλα. Είναι ίσως λίγο αμερικανιά το να βγείς στο εμπορικό κέντρο, αλλά πολλές φορές είναι βολικό, ξεκούραστο και συνδυάζεις πολλές δραστηριότητες σε μία. Ακριβώς δίπλα θα βρεις τα ΙΚΕΑ και το πάρκο ψυχαγωγίας Magic Park, οπότε μπορείς να φας σουηδικά κεφτεδάκια και να τα "βγάλεις" αργότερα πάνω στους φίλους σου. (σημείωση: Οποιοδήποτε κακό χιούμορ στο post είναι edit του Αλέξη... :D ) Υπάρχει αστικό που πηγαίνει εκεί αλλά και με το αυτοκίνητο θα φτάσετε πολύ εύκολα.

Άλλες επιλογές είναι το City Gate, η Απολλώνεια Πολιτεία, το Εμπορικό Κέντρο Μακεδονία και συνέχεια ξεφυτρώνουν καινούρια.

Πέραν από το κέντρο, με το οποίο θα ασχοληθείς σίγουρα υπερβολικά, καλό θα είναι να κοιτάξεις και άλλες ενδιαφέρουσες περιοχές της Θεσσαλονίκης, όπως τη Νέα Κρήνη με τα πολλά καφέ και μπαράκια, το ξενέρωτο Πανόραμα για να εκτιμήσεις την νυχτερινή ζωή της ερήμου Σαχάρα, ή τον Χορτιάτη πάνω στο βουνό με τις ταβέρνες που είναι μια τέλεια επιλογή για φαγητό τις Κυριακές. Γενικότερα, μην κολλάς στα ίδια μέρη - δες τι παίζει παραέξω από τα συνηθισμένα.

Μήπως, όμως, δεν θέλεις να συντηρήσεις το καπιταλιστικό σύστημα και απλά γουστάρεις να περπατήσεις μια όμορφη βόλτα; Το πιο όμορφο μέρος για περπάτημα είναι το αναπλασμένο κομμάτι της παραλίας, με πολλά πάρκα, γήπεδα skate και τέννις και ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική. Αυτό τον καιρό, μάλιστα, βρίσκεται υπό εξέλιξη και η ανάπλαση του υπόλοιπου κομματιού της παραλίας.


Τα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης

Ένας χώρος που για αρκετό καιρό θα παραμείνει άγνωστος σε σένα, αγαπητέ πρωτοετή αναγνώστη. Πρέπει όμως να γνωρίζεις κάποια πράγματα, έστω κι αν θα τα “ζήσεις” στο δεύτερο εξάμηνο (ή έτος).

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης





Το μεγαλύτερο campus της Ελλάδας με μία έκταση περίπου 430.000 m2. Συνολικά περιλαμβάνει 7 σχολές, που συγκροτούνται από 33 τμήματα, 5 μονοτμηματικές σχολές και 4 ανεξάρτητα τμήματα. Στο A.Π.Θ. φοιτούν σήμερα περισσότεροι από 81.500 προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές. Από αυτούς περί τους 72.140 φοιτούν στα προπτυχιακά προγράμματα και 8.360 στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Γενικά, θα περάσεις πολύ καλά εδώ, είτε επειδή γουστάρεις αυτό που σπουδάζεις, είτε επειδή θα γνωρίσεις πολύ κόσμο.

Το Αριστοτέλειο έχει λέσχη με καθημερινό φαγητό και πρόγραμμα που αλλάζει από βδομάδα σε βδομάδα. Το φαγητό είναι καλό (έως πολύ καλό κάποιες φορές) με αποτέλεσμα να μαζεύει πολύ κόσμο και στα 2 κτίρια που διαθέτει.

Το Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο είναι επίσης πολύ καλό, με αίθουσες για ενόργανη γυμναστική, διάφορα αθλήματα, αλλά και χορούς. Και όλα αυτά με 10 ευρώ το έτος.

Πανεπιστήμιο Μακεδονίας





Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας περιλαμβάνει 10 προπτυχιακά ακαδημαϊκά τμήματα από τα οποία τα οχτώ στεγάζονται στη Θεσσαλονίκη, ένα στην Έδεσσα και ένα στη Νάουσα. Το κύριο αντικείμενο του Πα. Μακ. είναι τα Οικονομικά με εφαρμογές στην πληροφορική. Επίσης, 2 από τα τμήματα είναι η μουσικολογία και οι Βαλκανικές/Σλαβικές Σπουδές.

Το Πα. Μακ. είναι γνωστό και για την (ιδιωτική) λέσχη του που έχει αυστηρό πρόγραμμα λειτουργίας και τα γεύματα είναι επί πληρωμή.

Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης

Το T.E.I. βρίσκεται σε μία απόσταση περίπου 17 χιλιομέτρων από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, κοντά στη Βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης (χωριό Σίνδος). Ιδρύθηκε το 1970 και οι σχολές του αριθμούν 21 τμήματα. Σε ό,τι αφορά στα μέλη της κοινότητάς του, συνολικά απασχολούνται 430 μόνιμοι εκπαιδευτικοί, 220 μόνιμοι διοικητικοί υπάλληλοι, ενώ οι εγγεγραμμένοι φοιτητές φθάνουν τους 18.000 περίπου.

Οι ιδιόκτητες εγκαταστάσεις του Ιδρύματος βρίσκονται στο 15ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης - Αθηνών, στην είσοδο σχεδόν της Σίνδου. Απλώνονται σε μια έκταση 1.600 στρεμμάτων, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας (900 στρέμματα περίπου) καταλαμβάνει το αγρόκτημα, με θερμοκήπιο, καλλιέργειες, στάβλους, πτηνοτροφείο, εγκαταστάσεις προσωπικού, χώρους εκπαίδευσης και γραφεία υπηρεσίας αγροκτήματος. Η συνολική επιφάνεια των κτιρίων φθάνει τα 35.000 m2, όπου φιλοξενούνται οι πέντε Σχολές που λειτουργούν σήμερα στο Ίδρυμα. Γενικά οι χώροι του ιδρύματος είναι μία ακόμη μικρή φοιτητούπολη.

Όσον αφορά τη Σίνδο σαν μέρος κατοικίας, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι είναι σχετικά μακριά από το κέντρο της Θεσσαλονίκης (ειδικά με το αστικό) και πως λόγω του ότι είναι βιομηχανική περιοχή, πολλές φορές θα βρωμάει.

Στη Θεσσαλονίκη βρέχει τόσο πολύ που χτίσανε μνημείο στην ομπρέλα.

Αρνητικά της Θεσσαλονίκης

Ναι, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η Θεσσαλονίκη έχει αρνητικά σαν πόλη.

1. Κρύος καιρός: Ο καιρός, ειδικά από τα μέσα του Δεκέμβρη και μετά, γίνεται χάλια. Κρύο, υγρασία και αέρας. Ο Παπάζογλου δεν τραγούδησε τυχαία «φύσηξε ο Βαρδάρης». Τον Ιανουάριο τα πράγματα γίνονται χειρότερα, γι’ αυτό τα χοντρά μπουφάν, γάντια, σκούφος, κασκόλ και η ομπρέλα θεωρούνται απαραίτητα εφόδια.
2. Ακρίβεια: Η Θεσσαλονίκη έχει ακριβή ζωή. Ενοίκια, τιμές ποτών, φαγητών, ταξί. Βέβαια με λίγη έξυπνη διαχείριση των οικονομικών μπορούν να γίνουν θαύματα.
3. Εγκληματικότητα: Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, το κέντρο μέρα με τη μέρα υποβαθμίζεται. Πολλοί φοιτητές φοβούνται να κυκλοφορήσουν μόνοι τους μετά από συγκεκριμένη ώρα - ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν συγκοινωνίες.
4. Αποστάσεις: Παρ’ όλο που το κέντρο είναι γενικά προσβάσιμο, μερικές φορές οι αποστάσεις με τα πόδια κουράζουν - ειδικά αν είσαι από επαρχία, όπως εγώ και έχεις συνηθίσει διαφορετικά. Ακόμη, αν οδηγείς καλό θα είναι να προσέχεις πολύ στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης, αφού αποδεικνύεται πολύ επικίνδυνος δρόμος, με καθημερινά, θανάσιμα ατυχήματα.
5. «Αθηνοποίηση»: Η λέξη αυτή, για την οποία περηφανεύομαι ότι τα πνευματικά δικαιώματα μου ανήκουν, σημαίνει ότι σιγά – σιγά η Θεσσαλονίκη μετατρέπεται σε μια απρόσωπη μεγαλούπολη, με πιο «χαλαρές» σχέσεις μεταξύ των κατοίκων της (με την αρνητική έννοια).

Η Θεσσαλονίκη είναι πάνω απ' όλα μια ανθρώπινη πόλη.

Επίλογος

H Θεσσαλονίκη είναι μια τεράστια πόλη και ακόμη και πολλοί που έχουν γεννηθεί εδώ δεν μπορούν να πουν πως την ξέρουν ολόκληρη, πόσο μάλλον εγώ. Προφανώς το άρθρο δεν είναι πλήρες, γι’ αυτό κάθε διόρθωση και προσθήκη είναι καλοδεχούμενη. Περιμένω τις προτάσεις/διορθώσεις σας στα comments!

Πηγή:www.foithtips.com